راهنمای کامل ابزار Removals گوگل: آموزش گام‌به‌گام حذف موقت URL از نتایج جستجو

مدیریت URLها در سرچ کنسول یکی از حساس‌ترین کارهاست. بسیاری از مدیران سایت تصور می‌کنند که مدیریت نقشه سایت (Sitemaps) و حذف URL فرآیندهای مستقیمی هستند، اما یک اشتباه کوچک در استفاده از ابزارها، به‌خصوص ابزار Removals (حذف‌ها)، می‌تواند منجر به حذف بخش بزرگی از سایت یا آسیب به سئو شود. این ابزار قدرتمند است، اما برای حذف دائمی طراحی نشده. درک تفاوت بین حذف موقت و دائمی، اولین قدم برای جلوگیری از یک اشتباه پرهزینه است. در ادامه، دقیقاً بررسی می‌کنیم که این ابزار چه می‌کند و مهم‌تر از آن، چه کارهایی را نباید با آن انجام دهید.

این جدول به شما کمک می‌کند تا روش صحیح را بر اساس نیاز خود انتخاب کنید و از اشتباهات رایج جلوگیری کنید.

جدول مقایسه: انتخاب روش صحیح برای مدیریت URL

ابزار Removals در سرچ کنسول چیست و دقیقاً چه کاری انجام می‌دهد؟

ابزار Removals، بخشی در گوگل سرچ کنسول است که به مدیران وب‌سایت اجازه می‌دهد درخواست حذف موقت محتوا از نتایج جستجوی گوگل را ارسال کنند.

کارکرد اصلی این ابزار، پنهان کردن سریع یک صفحه (URL) از دید کاربران در صفحه نتایج جستجو (SERP) است. وقتی شما درخواستی را ثبت می‌کنید، گوگل آن URL را برای یک دوره مشخص (حدود شش ماه) از نتایج خود مخفی می‌کند.

این ابزار شامل سه بخش اصلی است:

• Temporary Removals (حذف‌های موقت): برای پنهان کردن سریع یک URL خاص از نتایج جستجو و پاک کردن نسخه کش شده آن.
• Outdated Content (محتوای منسوخ): برای مدیریت درخواست‌های مربوط به محتوایی که قبلاً از منبع اصلی حذف شده اما هنوز در نتایج جستجو نمایش داده می‌شود (این مورد بیشتر توسط کاربران عمومی استفاده می‌شود).
• SafeSearch Filtering (فیلتر جستجوی ایمن): برای گزارش صفحاتی که به اشتباه به عنوان محتوای بزرگسالان برچسب خورده‌اند.

درک مفهوم «حذف موقت»: این ابزار URL را برای همیشه پاک نمی‌کند!

بسیار مهم است که تفاوت بین «حذف موقت» و «حذف دائمی» را درک کنید. ابزار Removals، صفحه شما را از اینترنت یا از سرورهای گوگل پاک نمی‌کند.

این ابزار فقط یک «پرده موقت» روی آن URL در نتایج جستجو می‌کشد. این وضعیت معمولاً حدود شش ماه طول می‌کشد.

نکته کلیدی: اگر پس از این شش ماه، صفحه مورد نظر همچنان روی سایت شما فعال باشد و توسط ربات‌های گوگل قابل خزش و ایندکس باشد، گوگل آن را دوباره در نتایج جستجو نمایش خواهد داد.

بنابراین، ابزار Removals یک راه‌حل اضطراری است، نه یک راه‌حل دائمی. برای حذف دائمی، شما باید اقدام اساسی‌تری روی خود صفحه انجام دهید (مانند حذف کامل صفحه و اعمال کد 404/410، یا استفاده از تگ Noindex).

تفاوت کلیدی ابزار Removals با تگ Noindex و فایل robots.txt

این سه مفهوم اغلب با هم اشتباه گرفته می‌شوند، اما کارکردهای کاملاً متفاوتی دارند. درک تفاوت آن‌ها برای مدیریت صحیح سئوی سایت حیاتی است.

• ابزار Removals (دستور پنهان‌سازی):
  • کارکرد: یک راه‌حل فوری و موقت برای پنهان کردن صفحه‌ای که قبلاً ایندکس شده است.
  • سرعت: بسیار سریع (معمولاً ظرف 24 ساعت).
  • محدودیت: دائمی نیست (حدود 6 ماه). مانع خزش ربات‌ها نمی‌شود.
• تگ Noindex (دستور عدم ایندکس):
  • کارکرد: یک دستورالعمل دائمی (تا زمانی که تگ روی صفحه باشد) به گوگل که «این صفحه را در نتایج جستجو نمایش نده».
  • سرعت: کندتر. گوگل باید ابتدا صفحه را دوباره خزش کند (Crawl) تا تگ Noindex را ببیند و سپس آن را از ایندکس حذف کند.
  • محدودیت: فوری نیست.
• فایل robots.txt (دستور عدم خزش):
  • کارکرد: به ربات‌های گوگل می‌گوید که «اجازه نداری این صفحه یا دایرکتوری را خزش کنی».
  • سرعت: اعمال آن پس از خزش فایل robots.txt صورت می‌گیرد.
  • محدودیت (بسیار مهم): این فایل جلوی ایندکس شدن را نمی‌گیرد. اگر صفحه‌ای قبلاً ایندکس شده باشد (یا از جای دیگری لینک گرفته باشد)، صرفاً بلاک کردن آن در robots.txt آن را از نتایج حذف نمی‌کند.

خلاصه تخصصی: برای حذف فوری، از Removals استفاده کنید و همزمان آن را Noindex کنید تا پس از 6 ماه برنگردد. از robots.txt برای حذف صفحه‌ی ایندکس شده استفاده نکنید.

پیش‌نیاز اصلی: دسترسی به گوگل سرچ کنسول

استفاده از ابزار Removals تنها در صورتی امکان‌پذیر است که شما مالکیت تأیید شده (Verified Property) آن وب‌سایت را در حساب گوگل سرچ کنسول خود داشته باشید.

شما نمی‌توانید از این ابزار برای حذف صفحات وب‌سایت‌های دیگران استفاده کنید (مگر اینکه از بخش «محتوای منسوخ» برای صفحاتی که واقعاً حذف شده‌اند اقدام کنید که فرآیند متفاوتی دارد).

بنابراین، اولین قدم برای استفاده از این قابلیت، راه‌اندازی و تأیید کامل وب‌سایت خود در سرچ کنسول است.

ابزار Removals یک قابلیت قدرتمند اما اضطراری در سرچ کنسول است. این ابزار برای مدیریت بحران و پنهان‌سازی سریع محتوای حساس یا منتشر شده بر اثر خطا طراحی شده است.

به یاد داشته باشید که این یک راه‌حل موقت است. برای حذف دائمی یک صفحه، باید همیشه آن را با روش‌های اساسی‌تری مانند افزودن تگ Noindex یا حذف کامل صفحه (404/410) همراه کنید تا پس از انقضای دوره شش ماهه، آن صفحه دوباره به نتایج جستجو باز نگردد.

چه زمانی باید (و چه زمانی نباید) از ابزار Removals استفاده کنیم؟

قانون اصلی ساده است: زمانی از Removals استفاده کنید که نیاز دارید یک صفحه فوراً پنهان شود. این یک راه‌حل موقت برای کنترل آسیب است. در ادامه، سناریوهای درست و غلط را به شکل شفاف بررسی می‌کنیم.

سناریوهای صحیح استفاده (موارد اضطراری)

در این موقعیت‌ها، سرعت پنهان‌سازی محتوا از خود فرآیند ایندکس مهم‌تر است.

حذف سریع اطلاعات حساس یا محرمانه که به بیرون درز کرده

فرض کنید یک صفحه به اشتباه روی سایت منتشر شده که شامل اطلاعات شخصی کاربران، اسناد داخلی شرکت، یا قیمت‌های محرمانه قبل از عرضه رسمی است.

در این حالت، زمان اهمیت بالایی دارد. شما نمی‌توانید منتظر بمانید تا گوگل دوباره صفحه را خزش کند و تگ Noindex احتمالی شما را ببیند.

اقدام صحیح: ابتدا صفحه را از روی سایت حذف کنید (یا آن را Noindex و با رمز عبور مسدود کنید). سپس بلافاصله از ابزار Removals برای پنهان کردن URL از نتایج جستجو استفاده کنید. این کار جلوی دیده شدن اطلاعات حساس توسط عموم را می‌گیرد.

پاک کردن یک صفحه با محتوای تکراری یا اشتباه که سریعاً ایندکس شده

گاهی اوقات ممکن است یک صفحه تستی، یک نسخه کپی شده (Duplicate) ناخواسته، یا محتوایی با خطاهای فاحش (مانند قیمت کاملاً اشتباه برای یک محصول کلیدی) به سرعت توسط گوگل ایندکس شود.

اگر این صفحه در حال جذب ترافیک است و به اعتبار برند یا تجربه کاربری آسیب جدی می‌زند، استفاده از Removals منطقی است.

اقدام صحیح: همزمان با اینکه مشکل را در سایت خود حل می‌کنید (مثلاً صفحه را حذف، Noindex یا اصلاح می‌کنید)، از ابزار Removals برای پنهان کردن سریع آن نسخه از نتایج استفاده کنید.

 اشتباهات رایج: چه زمانی نباید از این ابزار استفاده کنید؟

استفاده از ابزار Removals در موارد غیر اضطراری، یک اشتباه رایج و پرهزینه است. این ابزار برای «تمیزکاری» روتین سایت ساخته نشده است. در ادامه به چند مورد از این اشتباهات می‌پردازیم.

چرا استفاده از Removals برای خطاهای 404 یک اشتباه بزرگ است؟

بسیاری از مدیران سایت با دیدن گزارش خطاهای 404 در سرچ کنسول نگران می‌شوند و سعی می‌کنند با ابزار Removals آن‌ها را «حذف» کنند. این کار کاملاً اشتباه است.

• واقعیت: خطای 404 (یا 410) سیگنال واضحی به گوگل است که «این صفحه دیگر وجود ندارد». گوگل پس از چند بار خزش و دیدن این خطا، به طور طبیعی و دائمی آن URL را از ایندکس خود حذف می‌کند. این فرآیند استاندارد و سالم سئو است.
• چرا اشتباه است؟ وقتی شما از Removals برای یک URL (که 404 شده) استفاده می‌کنید، در واقع گوگل را از خزش آن صفحه (و دیدن خطای 404) منع می‌کنید. این کار فرآیند حذف طبیعی را مختل می‌کند. کافی است اجازه دهید گوگل کار خود را انجام دهد.

 آیا برای ریدایرکت 301 یا تغییر دامنه به این ابزار نیاز داریم؟ (خیر!)

این مورد حتی از خطای 404 هم اشتباه‌تر است.

• واقعیت: ریدایرکت 301 (ریدایرکت دائمی) به گوگل می‌گوید: «محتوای این صفحه به آدرس جدیدی منتقل شده است. لطفاً اعتبار و رتبه صفحه قدیمی را به صفحه جدید منتقل کن.»
• چرا اشتباه است؟ برای اینکه ریدایرکت 301 کار کند، گوگل باید بتواند URL قدیمی را خزش کند، سیگنال ریدایرکت را ببیند و سپس به URL جدید برود.
• اگر شما URL قدیمی را با ابزار Removals مسدود کنید، جلوی خزش آن را می‌گیرید. در نتیجه، گوگل هرگز سیگنال ریدایرکت 301 را دریافت نمی‌کند و اعتبار صفحه (PageRank) به آدرس جدید منتقل نمی‌شود. در زمان تغییر دامنه یا تغییر ساختار URL، هرگز نباید از ابزار Removals استفاده کنید.

آموزش گام‌به‌گام کار با بخش “Temporary Removals” (حذف موقت)

برای دسترسی به این ابزار، ابتدا وارد گوگل سرچ کنسول سایت مورد نظر شوید. در منوی سمت چپ، گزینه Removals (حذف‌ها) را انتخاب کنید. سپس روی دکمه قرمز رنگ New Request (درخواست جدید) کلیک کنید.

مرحله ۱: انتخاب نوع درخواست (URL یا Prefix)

پس از کلیک روی «درخواست جدید»، پنجره‌ای باز می‌شود. مطمئن شوید که در تب Temporary Removals (حذف موقت) هستید.

در کادر اول، شما باید آدرس دقیق صفحه‌ای که می‌خواهید پنهان شود را وارد کنید. این آدرس باید دقیقاً همان چیزی باشد که در مرورگر نمایش داده می‌شود (شامل https:// و www یا بدون آن، بسته به ساختار سایت شما).

مرحله ۲: تفاوت حیاتی دو گزینه “Remove this URL only” و “Remove all URLs with this prefix“

پس از وارد کردن URL، گوگل دو گزینه بسیار مهم در اختیار شما قرار می‌دهد. درک تفاوت این دو، حیاتی است:

۱. Remove this URL only (فقط همین URL حذف شود)

این گزینه، انتخاب استاندارد و امن‌تر است. با انتخاب این مورد، گوگل دقیقاً همان آدرسی را که وارد کرده‌اید، به طور موقت پنهان می‌کند.

• مثال: اگر example.com/page-A را وارد کنید، فقط همین صفحه پنهان می‌شود. صفحات دیگر مانند example.com/page-B یا example.com/page-A/sub-page تحت تأثیر قرار نمی‌گیرند.

۲. Remove all URLs with this prefix (حذف تمام URLها با این پیشوند)

این گزینه بسیار قدرتمند و در صورت استفاده اشتباه، بسیار مخرب است. «پیشوند» (Prefix) به معنای تمام آدرس‌هایی است که با متن وارد شده شروع می‌شوند.

• مثال: اگر example.com/blog/ را وارد کنید و این گزینه را انتخاب کنید، گوگل هر آدرسی که با این عبارت شروع شود (مانند example.com/blog/post-1، example.com/blog/post-2 و حتی example.com/blog/category/news) را حذف خواهد کرد.

هشدار جدی: اگر به اشتباه آدرس صفحه اصلی سایت (https://example.com/) را با گزینه Prefix ثبت کنید، کل سایت شما به طور موقت از نتایج گوگل حذف خواهد شد.

مثال عملی: چه زمانی از گزینه Prefix برای حذف یک پوشه کامل استفاده کنیم؟

استفاده از Prefix فقط برای مدیریت بحران در مقیاس بزرگ است.

فرض کنید به دلیل یک مشکل فنی یا هک، یک پوشه کامل در سایت شما (مثلاً /temp-files/) ایجاد شده و صدها صفحه اسپم یا اطلاعات محرمانه در آن قرار گرفته و توسط گوگل ایندکس شده است.

در این حالت، حذف دستی صدها URL غیرممکن است. شما می‌توانید با وارد کردن example.com/temp-files/ و انتخاب گزینه Remove all URLs with this prefix، کل آن پوشه و محتویات آن را به صورت یکجا و سریع از نتایج پنهان کنید.

مرحله ۳: ارسال، پیگیری وضعیت و مدت زمان حذف (حدود ۶ ماه)

پس از انتخاب گزینه مناسب و کلیک روی Next، درخواست شما برای گوگل ارسال می‌شود.

• پیگیری وضعیت: در همان صفحه Removals، می‌توانید وضعیت درخواست خود را ببینید (در حال بررسی، تایید شده، رد شده). گوگل معمولاً ظرف ۲۴ ساعت درخواست را پردازش می‌کند.
• مدت زمان: در صورت تایید، آن URL یا Prefix برای یک دوره زمانی مشخص (حدود شش ماه) از نتایج جستجو پنهان می‌ماند.

نکته مهم: این زمان شش ماهه به شما فرصت می‌دهد تا مشکل را به صورت دائمی در سایت خود حل کنید (مثلاً صفحه را به طور کامل حذف کنید و کد 410 برگردانید، یا آن را با تگ Noindex مسدود کنید). اگر پس از شش ماه مشکل حل نشده باشد، آن صفحه ممکن است دوباره به نتایج جستجو بازگردد.

چگونه یک درخواست حذف موقت را لغو (Cancel) کنیم؟

اگر به اشتباه درخواستی را ثبت کردید، یا مشکل را زودتر از انتظار حل کردید و می‌خواهید صفحه دوباره به نتایج بازگردد، می‌توانید درخواست خود را لغو کنید.

۱. به لیست درخواست‌های ثبت شده در ابزار Removals بروید.

۲. درخواستی را که می‌خواهید لغو کنید پیدا کنید (وضعیت آن باید “Temporarily Removed” باشد).

۳. روی سه نقطه در کنار آن کلیک کنید.

۴. گزینه Cancel Request (لغو درخواست) را انتخاب کنید.

پس از لغو، صفحه بلافاصله به نتایج برنمی‌گردد. گوگل باید مجدداً آن صفحه را خزش (Crawl) و ارزیابی کند تا بتواند آن را در نتایج نمایش دهد.

 آموزش کار با گزینه “Clear Cached URL” (پاک کردن حافظه پنهان)

این ابزار درخواستی برای حذف صفحه شما از نتایج جستجو ثبت نمی‌کند. بلکه فقط نسخه‌ای از صفحه را که گوگل در حافظه پنهان (Cache) خود ذخیره کرده است، پاک می‌کند. همچنین توضیحات (Snippet) صفحه را در نتایج جستجو تا زمان خزش بعدی پاک می‌کند.

تفاوت “Clear Cache” با “Remove URL” چیست؟

این مهم‌ترین نکته‌ای است که باید درک کنید. تفاوت این دو بسیار اساسی است:

• Remove URL (حذف موقت):
  • کارکرد: صفحه (URL) شما را به طور کامل از نتایج جستجوی گوگل برای حدود ۶ ماه پنهان می‌کند.
  • نتیجه: کاربران دیگر نمی‌توانند آن لینک را در نتایج جستجو پیدا کنند.
• Clear Cached URL (پاک کردن کش):
  • کارکرد: صفحه (URL) شما همچنان در نتایج جستجو نمایش داده می‌شود و قابل کلیک است.
  • نتیجه: این ابزار فقط آن «عکس فوری» یا «نسخه ذخیره‌شده‌ای» (Cache) را که گوگل از صفحه شما گرفته بود، حذف می‌کند.

نکته کلیدی: وقتی کش یک صفحه را پاک می‌کنید، توضیحات متای آن (Snippet) در نتایج جستجو نیز به طور موقت حذف می‌شود و معمولاً با پیامی مانند “No information is available for this page” (اطلاعاتی برای این صفحه موجود نیست) جایگزین می‌شود. این وضعیت تا خزش بعدی گوگل و ایجاد یک کش و اسنیپت جدید ادامه دارد.

سناریوی استفاده: زمانی که صفحه را آپدیت کرده‌اید ولی گوگل نسخه قدیمی را نشان می‌دهد

سناریوی اصلی استفاده از “Clear Cached URL” دقیقاً همین است.

فرض کنید شما یک تغییر بسیار مهم در صفحه‌ای ایجاد کرده‌اید. برای مثال:

• یک اطلاعات حساس یا شخصی را که نباید عمومی می‌بوده، حذف کرده‌اید.
• یک قیمت کاملاً اشتباه را در صفحه محصول اصلاح کرده‌اید.
• یک پاراگراف حاوی اطلاعات نادرست را پاک کرده‌اید.

شما صفحه را در سایت خود به‌روز کرده‌اید. اما می‌دانید که گوگل هنوز صفحه را مجدداً خزش نکرده است. این یعنی اگر کاربری در نتایج جستجو روی لینک «Cached» (حافظه پنهان) کلیک کند، همچنان آن نسخه قدیمی و حاوی اطلاعات اشتباه را خواهد دید.

در این موقعیت خاص، شما از ابزار Clear Cached URL استفاده می‌کنید.

فرآیند کار:

۱. آدرس دقیق URL را در تب “Clear Cached URL” وارد می‌کنید.

۲. گوگل درخواست شما را پردازش کرده و نسخه کش قدیمی را حذف می‌کند.

۳. لینک شما در نتایج جستجو باقی می‌ماند.

۴. دفعه بعد که ربات گوگل صفحه شما را خزش کند، محتوای جدید و به‌روزشده را می‌بیند و یک «نسخه کش» جدید بر اساس آن ایجاد می‌کند.

بررسی دو تب دیگر ابزار RemovALS: (محتوای منسوخ و فیلتر SafeSearch)

در حالی که تب «Temporary Removals» مستقیماً توسط شما برای پنهان کردن سایت خودتان استفاده می‌شود، این دو تب دیگر برای گزارش دادن وضعیت‌هایی هستند که گوگل به درستی تشخیص نداده است.

بخش “Outdated Content” (محتوای منسوخ) چگونه کار می‌کند؟

این بخش، برخلاف تصور رایج، ابزاری برای مدیران سایت نیست که محتوای فعلی خود را حذف کنند. این ابزار برای عموم مردم (و البته مدیران سایت‌ها) طراحی شده تا به گوگل اطلاع دهند که یک صفحه دیگر وجود ندارد یا تغییر کرده، اما گوگل هنوز نسخه قدیمی آن را در نتایج نمایش می‌دهد.

سناریوی اصلی استفاده:

۱. فرض کنید شما (به عنوان یک کاربر عادی) از یک وب‌سایت درخواست کرده‌اید اطلاعات شخصی شما را حذف کند.

۲. آن وب‌سایت درخواست شما را اجرا کرده و آن صفحه یا اطلاعات را واقعاً حذف کرده است (یعنی صفحه 404 شده یا آن بخش از متن پاک شده).

۳. اما، آن صفحه (یا آن متن در توضیحات/Snippet) همچنان در نتایج جستجوی گوگل نمایش داده می‌شود.

در این حالت، شما می‌توانید به بخش “Outdated Content” بروید و URL آن صفحه را ثبت کنید. گوگل بررسی می‌کند که آیا محتوا واقعاً از منبع اصلی حذف شده است یا خیر. اگر حذف شدن محتوا تایید شود، گوگل آن را سریع‌تر از نتایج خود پاک می‌کند.

نکته کلیدی: این ابزار برای صفحاتی که هنوز فعال هستند و شما صرفاً می‌خواهید حذف شوند، کارایی ندارد. این فقط برای تسریع فرآیند حذف محتوایی است که قبلاً از وب حذف شده‌اند.

 بخش “SafeSearch Filtering” (فیلتر جستجوی ایمن) برای چه نوع محتوایی است؟

این بخش به طور خاص به مدیریت محتوای بزرگسالان (Adult Content) و نحوه فیلتر شدن آن توسط «جستجوی ایمن» گوگل مربوط می‌شود.

SafeSearch قابلیتی در جستجوی گوگل است که نتایج غیراخلاقی، خشن یا مستهجن را برای کاربرانی که این گزینه را فعال کرده‌اند (مانند کودکان یا در محیط‌های کاری) فیلتر می‌کند.

کاربرد این ابزار:

این بخش برای گزارش خطاهای طبقه‌بندی گوگل است.

• سناریوی اصلی (برای مدیر سایت): فرض کنید شما یک صفحه کاملاً عادی، آموزشی یا خانوادگی در سایت خود دارید. اما به اشتباه، گوگل آن را به عنوان محتوای بزرگسالان (Adult) شناسایی کرده است.
• نتیجه: کاربرانی که SafeSearch آن‌ها فعال است، صفحه شما را در نتایج جستجو نخواهند دید. این یعنی از دست دادن ترافیک ارزشمند.

در این موقعیت، شما می‌توانید از طریق بخش “SafeSearch Filtering”، آدرس URL صفحه‌ای که به اشتباه برچسب خورده را ثبت کنید و به گوگل اطلاع دهید که این صفحه “ایمن” (Safe) است و نیاز به بازبینی دارد.

این ابزار برای حذف دائمی نیست! (راه حل حذف دائمی URL چیست؟)

برای اینکه یک URL به صورت همیشگی از نتایج گوگل حذف شود، نباید به ابزار موقت Removals تکیه کنید. شما باید منبع مشکل را در خود سایت حل کنید. سه قدم اصلی برای این کار وجود دارد.

قدم اول (و اصلی): استفاده صحیح از تگ Noindex

تگ noindex مهم‌ترین و اصلی‌ترین ابزار شما برای مدیریت ایندکس است.

سناریو: شما صفحه‌ای دارید که باید روی سایت فعال باشد (مثلاً صفحات نتایج جستجوی داخلی، صفحات تشکر از خرید، یا آرشیوهای کم‌ارزش)، اما نمی‌خواهید در نتایج جستجوی گوگل ظاهر شود.

راه حل: شما یک متا تگ خاص را به بخش <head> آن صفحه اضافه می‌کنید:

<meta name=”robots” content=”noindex”>

چگونه کار می‌کند: این تگ به گوگل می‌گوید: “شما اجازه دارید این صفحه را خزش (Crawl) کنید، اما اجازه ندارید آن را در فهرست (Index) خود ذخیره و در نتایج جستجو نمایش دهید.”

نکته حیاتی: برای اینکه گوگل این تگ را ببیند و به آن عمل کند، صفحه نباید در فایل robots.txt مسدود شده باشد. گوگل باید بتواند صفحه را بخواند تا دستور noindex را اجرا کند.

 قدم دوم: استفاده از کد وضعیت 410 (Gone) برای محتوایی که برای همیشه حذف شده

وقتی یک صفحه، محصول یا مقاله برای همیشه از سایت شما حذف شده و هیچ جایگزینی ندارد، باید سیگنال حذف دائمی را به گوگل بدهید.

• تفاوت 404 و 410:
  • کد 404 (Not Found): به ربات می‌گوید “صفحه الان پیدا نشد.” گوگل معمولاً چند بار دیگر سر می‌زند تا مطمئن شود حذف آن دائمی بوده یا موقتی.
  • کد 410 (Gone): به ربات می‌گوید “این صفحه برای همیشه حذف شده و دیگر باز نخواهد گشت.”

چگونه کار می‌کند: کد 410 یک سیگنال بسیار قوی‌تر و قطعی‌تر از 404 است. گوگل با دیدن این کد، سریع‌تر متوجه می‌شود که باید این URL را از ایندکس خود برای همیشه پاک کند. این بهترین روش برای محتوای منقضی شده و حذف شده است.

قدم سوم: به‌روزرسانی فایل robots.txt برای جلوگیری از خزش (نه حذف)

این بخش اغلب باعث سردرگمی می‌شود. فایل robots.txt ابزار حذف (De-indexing) نیست.

کارکرد اصلی: این فایل به ربات‌های گوگل می‌گوید که کدام بخش‌های سایت را خزش (Crawl) نکنند.

اشتباه رایج: اگر صفحه‌ای از قبل در گوگل ایندکس شده باشد، قرار دادن آن در robots.txt آن را از نتایج حذف نمی‌کند.

چرا؟ چون شما فقط جلوی بازدید ربات را گرفته‌اید، نه جلوی ماندن آن در فهرست. گوگل دیگر نمی‌تواند آن صفحه را ببیند تا متوجه تگ noindex یا کد 404/410 شما شود. در نتیجه، صفحه در نتایج باقی می‌ماند (اغلب بدون توضیحات یا با عنوان “ایندکس زامبی”).

استفاده صحیح: از robots.txt برای جلوگیری از ایندکس شدن محتوای کم‌ارزش (که هنوز ایندکس نشده‌اند) مانند اسکریپت‌ها یا فایل‌های داخلی استفاده کنید، نه برای حذف کردن محتوایی که قبلاً ایندکس شده‌اند.

برای حذف دائمی، به ابزار Removals (که موقت است) تکیه نکنید.

• اگر صفحه باید بماند ولی در نتایج نباشد: از تگ Noindex استفاده کنید.
• اگر صفحه برای همیشه حذف شده: از کد 410 Gone استفاده کنید.

فایل robots.txt راه‌حل حذف محتوای ایندکس شده نیست، بلکه فقط جلوی خزش آینده را می‌گیرد.

جمع‌بندی (نتیجه‌گیری)

جمع‌بندی: ابزار Removals را هوشمندانه استفاده کنید

در پایان، ابزار Removals سرچ کنسول یک «ترمز اضطراری» است، نه «فرمان» اتومبیل شما. از آن برای مدیریت بحران‌های کوتاه‌مدت، مانند درز اطلاعات حساس، استفاده کنید.

برای مدیریت روزمره و حذف دائمی، همیشه به راه‌حل‌های اساسی در خود سایت تکیه کنید:

• برای صفحاتی که می‌مانند اما نباید ایندکس شوند، از تگ Noindex استفاده کنید.
• برای صفحاتی که برای همیشه حذف شده‌اند، کد 410 Gone را اجرا کنید.
• و هرگز برای حذف یک صفحه ایندکس شده، آن را در robots.txt مسدود نکنید.

استفاده درست از این ابزارها، تفاوت بین یک مدیر سایت حرفه‌ای و یک آماتور را مشخص می‌کند.